De Grote Aanroep werd aan de mensheid gegeven door de geestelijke Hiërarchie, de verzameling van die leden van de mensheid die over de materie hebben gezegevierd, die het doel van zelfmeesterschap hebben bereikt via hetzelfde pad dat individuen vandaag de dag bewandelen. De geestelijke Hiërarchie is het resultaat van menselijke activiteit, aspiratie en prestatie; ze is gecreëerd door en uit de mensheid. De leden van de Hiërarchie hebben volledige controle over de persoonlijkheid of het lagere zelf bereikt. Ze zijn niet langer gecentreerd in het geïndividualiseerde bewustzijn, maar zijn de bredere verwezenlijking van het planetaire groepsleven binnengegaan, dat alle stadia omvat, van dat kleine gevoel van sociale verantwoordelijkheid van de man of vrouw die de eerste stappen zet op het pad van spirituele volwassenheid, tot het alomvattende begrip van de Christus Zelf.
De Meesters staan bekend als de “Rentmeesters van het Plan”. Het Plan is de blauwdruk van het goddelijke Doel, en het is voor alle mensen overal ter wereld. Alleen door de mensheid kan het goddelijke Plan zich verwezenlijken, maar de Hiërarchie werkt onder spirituele wet en dwingt of zet de mensheid nooit onder druk. Individuele vrijheid, met name mentale vrijheid, wordt nooit aangetast.
Het Plan wordt uitgevoerd onder de stuwende kracht van de evolutie zelf. Om de evolutionaire ontwikkeling van de mensheid te bespoedigen, werd de Grote Aanroep in drie fasen verspreid over een periode van negen jaar, inclusief de aardse gebeurtenis van de tweede fase van de Wereldoorlog. Dankzij de samenwerking van Alice Bailey en een Tibetaanse Meester van de Wijsheid werden “zeven zeer oude woordvormen” vertaald naar “begrijpelijke en adequate” Engelse zinnen.
Van deze zeven woordvormen wordt gezegd dat ze de complete, nieuwe uiting van Christus vormen voor het komende tijdperk van 2000 jaar, en daarom wordt de Grote Aanroep “de mantram van Christus zelf” genoemd.
De Wereldoorlog, die in april 1945 ten einde liep, had een diepgaande uitwerking op de hele planeet. De grootste oorlog in de menselijke geschiedenis had onnoemelijk veel leed veroorzaakt, maar had ook letterlijk het menselijk bewustzijn opengescheurd door de vernietiging van oude, versleten instellingen, leefgewoonten en gekristalliseerde gedachtevormen die de mensheid, vooral sinds de Industriële Revolutie, in de ban hadden gehouden van separatisme en materialisme.
De doodsstrijd van de oorlog en de ellende van de hele mensheid brachten Christus in 1945 tot een belangrijke beslissing. Hij besloot om weer in fysiek contact met de mensheid te komen als de mens zelf de eerste stappen zou zetten naar het tot stand brengen van juiste menselijke verhoudingen; en Hij schonk de wereld een van de oudste gebeden ooit gekend, maar een gebed dat tot dan toe alleen door de meest verheven geestelijke Wezens gebruikt mocht worden. Christus Zelf gebruikte de Grote Aanroep voor het eerst in juni 1945.
Voor meer informatie over de geschiedenis van de Grote Aanroep, zie Alice A. Bailey, Het Naarbuiten Treden van de Geestelijke Hierarchie, pp. 144 – 171; 251 – 283; 488 – 491.
